دانلود مقاله دی اکسید کربن، اثر گلخانه‌ای و گرم شدن جهانی هوای کره زمین: از کار پیشگام آرنیوس و کلندار تا مدل های سیستم زمین امروزی
تعداد کلمات فایل انگلیسی:6170 کلمه 10 صفحه pdf
تعداد صفحات فایل ترجمه:14 صفحه word فونت 12 B titr
دی اکسید کربن، اثر گلخانه‌ای و گرم شدن جهانی هوای کره زمین: از کار پیشگام آرنیوس و کلندار تا مدل های سیستم زمین امروزی
گرم شدن آب و هوا در طول دوره قرن بیست و یکم با توجه به انتشار گازهای گلخانه‌ای در آینده، براساس نتایج متوسط مدل‌های سیستم زمین مطابق آخرین پیشرفت های علمی پایه (ESMs)بین ۱.۰ و ۳.۷ درجه سانتیگراد قرار دارد.با توجه به پیچیدگی سیستم آب و هوا این پیش بینی ها چقدر قابل اعتماد هستند؟تاریخچه اولیه تحقیقات آب و هوایی، بینش و دانش لازم برای پاسخ به این پرسش را فراهم می‌آورد. ما بررسی ریاضی تنظیم انرژی سیاره‌ای ایجاد شده توسط ) (Svante Arrhenius ۱۸۵۹ – ۱۹۲۷و گی استوارت Callendar (۱۸۹۸ – ۱۹۶۴)را بررسی کردیم و تخمینی تجربی از مورد دوم نشان می دهیم که در آن ما در نگاه اول برای پیش‌بینی گرم شدن جهانی هوای کره زمین در طول قرن بیستم موفق خواهیم بود. سپس این تقریب برای محاسبه گرمایش زمین در واکنش به افزایش گازهای گلخانه‌ای جو در طول قرن بیست و یکم و افزایش دما در حد پایین نتایج تولید شده توسط گروهی از EMS ها (همان طور که در آخرین ارزیابی توسط هیات بین‌دولتی تغییر آب و هوا ارائه شد) استفاده می‌شود. این نتیجه را می توان به صورت زیر تفسیر کرد. سیستم آب و هوا پیچیده است اما در قلب خود قوانین فیزیکی انتقال تابشی دارد. این اساس و یا “هسته” برای محاسبه ریاضی نسبتا ساده است، همان طور که با محاسبات Callendar مثال آورده می‌شود، که منجر به پیش‌بینی‌های کمی مقاوم در برابر گرم شدن کره زمین می‌شود. EMS ها نه تنها دارای هسته فیزیکی بلکه همچنین بازخوردهای جو هستند که عدم قطعیت را از لحاظ شدت، اما بدون نشانه مثبت (تقویت گرم شدن)معرفی می‌کند. به این ترتیب، پیش‌بینی‌های مربوط به گرم شدن جهانی هوای کره زمین به وسیله ESMها به طور بنیادی قابل‌اعتماد هستند: گرم شدن خط پایه به طور کمی و براساس فیزیک شناخته‌شده انتقال تابشی، با گرم شدن بیشتر به خاطر بازخوردهای دمای هوا گرم می‌شود. این پیش‌بینی‌ها حاکی از این است که آب و هوای جهانی در واکنش به انتشار مداوم دی‌اکسید کربن و دیگر گازهای گلخانه‌ای در اتمسفر، به گرم شدن کره زمین ادامه خواهد داد.
CO2, the greenhouse effect and global warming: from the pioneering work of Arrhenius and Callendar to today’s Earth System Models
Climate warming during the course of the twenty-first century is projected to be between 1.0 and 3.7 -C depending on future greenhouse gas emissions, based on the ensemble-mean results of state-of-the-art Earth System Models (ESMs). Just how reliable are these projections, given the complexity of the climate system? The early history of climate research provides insight into the understanding and science needed to answer this question. We examine the mathematical quantifications of planetary energy budget developed by Svante Arrhenius (1859-1927) and Guy Stewart Callendar (1898-1964) and construct an empirical approximation of the latter, which we show to be successful at retrospectively predicting global warming over the course of the twentieth century. This approximation is then used to calculate warming in response to increasing atmospheric greenhouse gases during the twenty-first century, projecting a temperature increase at the lower bound of results generated by an ensemble of ESMs (as presented in the latest assessment by the Intergovernmental Panel on Climate Change). This result can be interpreted as follows. The climate system is conceptually complex but has at its heart the physical laws of radiative transfer. This basic, or “core” physics is relatively straightforward to compute mathematically, as exemplified by Callendar’s calculations, leading to quantitatively robust projections of baseline warming. The ESMs include not only the physical core but also climate feedbacks that introduce uncertainty into the projections in terms of magnitude, but not sign: positive (amplification of warming). As such, the projections of end-of-century global warming by ESMs are fundamentally trustworthy: quantitatively robust baseline warming based on the well-understood physics of radiative transfer, with extra warming due to climate feedbacks. These projections thus provide a compelling case that global climate will continue to undergo significant warming in response to ongoing emissions of CO2 and other greenhouse gases to the atmosphere
کد13136
دانلود رایگان فایل انگلیسی:
رمز فایل:www.downloadmaghaleh.com
دانلود مقاله دات کام 
توضیحات محصول
دانلود مقاله دی اکسید کربن، اثر گلخانه‌ای و گرم شدن جهانی هوای کره زمین: از کار پیشگام آرنیوس و کلندار تا مدل های سیستم زمین امروزی
تعداد کلمات فایل انگلیسی:6170 کلمه 10 صفحه pdf
تعداد صفحات فایل ترجمه:14 صفحه word فونت 12 B titr
دی اکسید کربن، اثر گلخانه‌ای و گرم شدن جهانی هوای کره زمین: از کار پیشگام آرنیوس و کلندار تا مدل های سیستم زمین امروزی
گرم شدن آب و هوا در طول دوره قرن بیست و یکم با توجه به انتشار گازهای گلخانه‌ای در آینده، براساس نتایج متوسط مدل‌های سیستم زمین مطابق آخرین پیشرفت های علمی پایه (ESMs)بین ۱.۰ و ۳.۷ درجه سانتیگراد قرار دارد.با توجه به پیچیدگی سیستم آب و هوا این پیش بینی ها چقدر قابل اعتماد هستند؟تاریخچه اولیه تحقیقات آب و هوایی، بینش و دانش لازم برای پاسخ به این پرسش را فراهم می‌آورد. ما بررسی ریاضی تنظیم انرژی سیاره‌ای ایجاد شده توسط ) (Svante Arrhenius ۱۸۵۹ – ۱۹۲۷و گی استوارت Callendar (۱۸۹۸ – ۱۹۶۴)را بررسی کردیم و تخمینی تجربی از مورد دوم نشان می دهیم که در آن ما در نگاه اول برای پیش‌بینی گرم شدن جهانی هوای کره زمین در طول قرن بیستم موفق خواهیم بود. سپس این تقریب برای محاسبه گرمایش زمین در واکنش به افزایش گازهای گلخانه‌ای جو در طول قرن بیست و یکم و افزایش دما در حد پایین نتایج تولید شده توسط گروهی از EMS ها (همان طور که در آخرین ارزیابی توسط هیات بین‌دولتی تغییر آب و هوا ارائه شد) استفاده می‌شود. این نتیجه را می توان به صورت زیر تفسیر کرد. سیستم آب و هوا پیچیده است اما در قلب خود قوانین فیزیکی انتقال تابشی دارد. این اساس و یا “هسته” برای محاسبه ریاضی نسبتا ساده است، همان طور که با محاسبات Callendar مثال آورده می‌شود، که منجر به پیش‌بینی‌های کمی مقاوم در برابر گرم شدن کره زمین می‌شود. EMS ها نه تنها دارای هسته فیزیکی بلکه همچنین بازخوردهای جو هستند که عدم قطعیت را از لحاظ شدت، اما بدون نشانه مثبت (تقویت گرم شدن)معرفی می‌کند. به این ترتیب، پیش‌بینی‌های مربوط به گرم شدن جهانی هوای کره زمین به وسیله ESMها به طور بنیادی قابل‌اعتماد هستند: گرم شدن خط پایه به طور کمی و براساس فیزیک شناخته‌شده انتقال تابشی، با گرم شدن بیشتر به خاطر بازخوردهای دمای هوا گرم می‌شود. این پیش‌بینی‌ها حاکی از این است که آب و هوای جهانی در واکنش به انتشار مداوم دی‌اکسید کربن و دیگر گازهای گلخانه‌ای در اتمسفر، به گرم شدن کره زمین ادامه خواهد داد.
CO2, the greenhouse effect and global warming: from the pioneering work of Arrhenius and Callendar to today’s Earth System Models
Climate warming during the course of the twenty-first century is projected to be between 1.0 and 3.7 -C depending on future greenhouse gas emissions, based on the ensemble-mean results of state-of-the-art Earth System Models (ESMs). Just how reliable are these projections, given the complexity of the climate system? The early history of climate research provides insight into the understanding and science needed to answer this question. We examine the mathematical quantifications of planetary energy budget developed by Svante Arrhenius (1859-1927) and Guy Stewart Callendar (1898-1964) and construct an empirical approximation of the latter, which we show to be successful at retrospectively predicting global warming over the course of the twentieth century. This approximation is then used to calculate warming in response to increasing atmospheric greenhouse gases during the twenty-first century, projecting a temperature increase at the lower bound of results generated by an ensemble of ESMs (as presented in the latest assessment by the Intergovernmental Panel on Climate Change). This result can be interpreted as follows. The climate system is conceptually complex but has at its heart the physical laws of radiative transfer. This basic, or “core” physics is relatively straightforward to compute mathematically, as exemplified by Callendar’s calculations, leading to quantitatively robust projections of baseline warming. The ESMs include not only the physical core but also climate feedbacks that introduce uncertainty into the projections in terms of magnitude, but not sign: positive (amplification of warming). As such, the projections of end-of-century global warming by ESMs are fundamentally trustworthy: quantitatively robust baseline warming based on the well-understood physics of radiative transfer, with extra warming due to climate feedbacks. These projections thus provide a compelling case that global climate will continue to undergo significant warming in response to ongoing emissions of CO2 and other greenhouse gases to the atmosphere
کد13136
دانلود رایگان فایل انگلیسی:
رمز فایل:www.downloadmaghaleh.com