دانلود مقاله استفاده از ریتوکسیماب (پادتن تک مولکولی شیمریک) در کودکان با سندرم نفروتیک(ناخوشی درکلیه) وابسته به استروئید: یک آزمون به طور تصادفی کنترل شده، غیرمنطقی با لیبل باز و چند مرکزی

تعداد کلمات فایل انگلیسی:4472 کلمه 21صفحه pdf

تعداد صفحات فایل ترجمه:14صفحه word فونت14 Arial

چکیده

سندرم نفروتیک وابسته به استروئید (SDNS)، ریسک بالای مسمومیت استروئیدی و یا عوامل حامل استروئید را در برمی گیرد. یک آزمون به طور تصادفی کنترل شده، غیرمنطقی (non-inferiority) با لیبل باز در 4 مکان در ایتالیا آزمایش شده که آیا ریتوکسیماب برای استروئیدها در حفظ بهبودی SDNS نوجوانان غیرمنطقی است؟ ما کودکان 1-16 سالی که SDNS پیشرفته در طول 6-12 ماه گذشته داشتند را ثبت نام کردیم و تخفیف بیماری را با دوز بالای پردنیزولون ( 0.7 میلی گرم/کیلوگرم در روز) حفظ کردیم. ما به طور تصادفی به شرکت کنندگان گفتیم که پردنیزون را به مدت 1 ماه (شاهد) استفاده و یا تزریق وریدی ریتوکسیماب (375 میلی گرم/ماه. اقدام) را انجام دادیم. پردنیزون در هر دو گروه بعد از 1 ماه قطع شد. برای  آزمون غیرمنطقی ، ریتوکسیماب حال اجازه خروج استروئید و حفظ 3 ماهه پروتئینوری (میلی گرم/ متر در روز) در یک حاشیه مشخص آزمون غیرمنطقی، سه برابر سطح در گروه شاهد (پیامد اولیه) داده است. ما شرکت کنندگان برای مقایسه خطر عود به مدت یکسال نگه داشتیم (پیامد ثانویه). پانزده کودکان از هر گروه (21 پسر، با میانگین سنی ​​7 سال ( درمحدوده 2.6-13.5 سال) وارد مطالعه شدند و کار به مدت کمتراز  60 ماه (به طور متوسط، 22 ماه)صورت گرفت. پروتئینوری سه ماهه 42٪ کمتر در گروه ریتوکسیماب  (نسبت میانگین هندسی، 0.58 ؛ فاصله اطمینان 95٪، 0.18 تا 1.95 [یعنی در حاشیه آزمون غیرمنطقی  سه برابر سطح در شاهد) بود. همه اما تنها یک کودک در گروه شاهد، در طی 6 ماه جایگزین شد؛ نیمه عمر برای بازگشت در گروه ریتوکسیماب 18 ماه بود (95% فاصله اطمینان، 9 تا 32 ماه) بود. در گروه ریتوکسیماب، تهوع و بثورات پوستی در طول تزریق عادی بود؛ التهاب مفاصل زودگذر حاد در یک کودک رخ داده. در نتیجه، ریتوکسیماب برای استروئید برای درمان SDNS نوجوانان غیرمنطقی بود.

کد:9399

دانلود رایگان فایل انگلیسی:

رمز فایل:www.downloadmaghaleh.com