دانلود مقاله جهش در Gly717Phe در توپوایزومراز 1B انسان، بر عملکرد آنزیمی، فعال سازی مجدد داروی ضد سرطان کامپتوتسین و بر جهت گیری ناحیه ی لینکر موثر است
تعداد کلمات فایل انگلیسی:5125 کلمه 10 صفحه pdf
تعداد صفحات فایل ترجمه:12 صفحه word فونت 14 Arial (Body CS)
جهش در Gly717Phe در توپوایزومراز 1B انسان، بر عملکرد آنزیمی، فعال سازی مجدد داروی ضد سرطان کامپتوتسین و بر جهت گیری ناحیه ی لینکر موثر است
چکیده
توپوایزومراز 1B انسان وضعیت توپولوژیک DNA مارپیچ را کنترل کرده و اجازه ی پیشرفت روند سلولی اصلی را می دهد. این آنزیم، که تنها هدف مولکولی ترکیب طبیعی ضد سرطان کامپتوتسین می باشد، با شکافتن یک رشته DNA و ایجاد یک ترکیب کووالان پروتئین-DNA عمل می کند. در این آزمایش، فرض بر این است که نقش رزیدوی Gly717، واقع شده در ساختار α-هلیکس که پلی است بین جایگاه فعال و ناحیه ی لینکر، جهش در Phe باشد. این جهش، همانگونه که از طریق بررسی میزان حیات سلول های مخمر مشاهده شد، سبب افزایش مقاومت دارویی In vivo می شود. بررسی های فعالیت In vitro نشان می دهد که موتانت مشخص شده توسط یک نرخ سریع لیگاسیون مجدد، تنها به صورت جزئی با حضور دارو کاهش یافت. مقایسه ی شبیه سازی دینامیک مولکولی پروتئین های اصلی و جهش یافته نشانگر این است که جهش در Gly717، بر جهت گیری حرکت ناحیه ی لینکر تاثیر گذاشته و بر هم کنش آن را با سوبسترای DNA تغییر می دهد، احتمالا چرخش رشته و نرخ لیگاسیون مجدد را تحت تاثیر قرار می دهد. این جهش، همچنین، سبب یک بازآرایی جزئی در جایگاه فعال و جایگاه اتصال دارو شده و توجیهی دیگر برای اثر کاهشی کامپتوتسین بر روی موتانت فراهم می سازد.
Cocrystal Structures of Diaminopimelate Decarboxylase: Mechanism, Evolution, and Inhibition
of an Antibiotic Resistance Accessory Factor
Cocrystal structures of Methanococcus jannaschii diaminopimelate decarboxylase (DAPDC) bound to a substrate analog, azelaic acid, and its L-lysine product have been determined at 2.6 A and 2.0 A, respectively. This PLP-dependent enzyme is responsible for the final step of L-lysine biosynthesis in bacteria and plays a role in B-lactam antibiotic resistance in Staphylococcus aureus. Substrate specificity derives from recognition of the L-chiral center of diaminopimelate and a system of ionic “molecular rulers” that dictate substrate length. A coupled-enzyme assay system permitted measurement of kinetic parameters for recombinant DAPDCs and inhibition constants (Ki) for azelaic acid (89 uM) and other substrate analogs. Implications for rational design of broad-spectrum antimicrobial agents targeted against DAPDCs of drug-resistant strains of bacterial pathogens, such as Staphylococcus aureus,are discussed
کد:10704
دانلود رایگان فایل انگلیسی:
رمز فایل:www.downloadmaghaleh.com
جهش در Gly717Phe در توپوایزومراز 1B انسان
دانلود مقاله دات کام 
توضیحات محصول
دانلود مقاله جهش در Gly717Phe در توپوایزومراز 1B انسان، بر عملکرد آنزیمی، فعال سازی مجدد داروی ضد سرطان کامپتوتسین و بر جهت گیری ناحیه ی لینکر موثر است
تعداد کلمات فایل انگلیسی:5125 کلمه 10 صفحه pdf
تعداد صفحات فایل ترجمه:12 صفحه word فونت 14 Arial (Body CS)
جهش در Gly717Phe در توپوایزومراز 1B انسان، بر عملکرد آنزیمی، فعال سازی مجدد داروی ضد سرطان کامپتوتسین و بر جهت گیری ناحیه ی لینکر موثر است
چکیده
توپوایزومراز 1B انسان وضعیت توپولوژیک DNA مارپیچ را کنترل کرده و اجازه ی پیشرفت روند سلولی اصلی را می دهد. این آنزیم، که تنها هدف مولکولی ترکیب طبیعی ضد سرطان کامپتوتسین می باشد، با شکافتن یک رشته DNA و ایجاد یک ترکیب کووالان پروتئین-DNA عمل می کند. در این آزمایش، فرض بر این است که نقش رزیدوی Gly717، واقع شده در ساختار α-هلیکس که پلی است بین جایگاه فعال و ناحیه ی لینکر، جهش در Phe باشد. این جهش، همانگونه که از طریق بررسی میزان حیات سلول های مخمر مشاهده شد، سبب افزایش مقاومت دارویی In vivo می شود. بررسی های فعالیت In vitro نشان می دهد که موتانت مشخص شده توسط یک نرخ سریع لیگاسیون مجدد، تنها به صورت جزئی با حضور دارو کاهش یافت. مقایسه ی شبیه سازی دینامیک مولکولی پروتئین های اصلی و جهش یافته نشانگر این است که جهش در Gly717، بر جهت گیری حرکت ناحیه ی لینکر تاثیر گذاشته و بر هم کنش آن را با سوبسترای DNA تغییر می دهد، احتمالا چرخش رشته و نرخ لیگاسیون مجدد را تحت تاثیر قرار می دهد. این جهش، همچنین، سبب یک بازآرایی جزئی در جایگاه فعال و جایگاه اتصال دارو شده و توجیهی دیگر برای اثر کاهشی کامپتوتسین بر روی موتانت فراهم می سازد.
Cocrystal structures of Methanococcus jannaschii diaminopimelate decarboxylase (DAPDC) bound to a substrate analog, azelaic acid, and its L-lysine product have been determined at 2.6 A and 2.0 A, respectively. This PLP-dependent enzyme is responsible for the final step of L-lysine biosynthesis in bacteria and plays a role in B-lactam antibiotic resistance in Staphylococcus aureus. Substrate specificity derives from recognition of the L-chiral center of diaminopimelate and a system of ionic “molecular rulers” that dictate substrate length. A coupled-enzyme assay system permitted measurement of kinetic parameters for recombinant DAPDCs and inhibition constants (Ki) for azelaic acid (89 uM) and other substrate analogs. Implications for rational design of broad-spectrum antimicrobial agents targeted against DAPDCs of drug-resistant strains of bacterial pathogens, such as Staphylococcus aureus,are discussed
کد:10704
دانلود رایگان فایل انگلیسی:
رمز فایل:www.downloadmaghaleh.com
جهش در Gly717Phe در توپوایزومراز 1B انسان