مقدمه

خلق مشترک ارزش  بخصوص از زمان وارگو و بوش در سال 2004 به ساختار بیشتر تحقیقات تبدیل شده است که مشاهده کردند تمایل بازاریابی حرکتی به سمت منطق خدمات محوری بیشتر است. محوریت منطق چیرگی خدمات (S-D) همان گزاره های مبنایی ( FP) هستند که مطرح میکنند ارزش می تواند فقط بین شرکت و ذینفعانش در هر جنبه ای از زنجیره تامین ( FP6) ایجاد شود و این برای کسانی که به صورت منحصر به فرد و شناختی چگونه استفاده از ارزش را درک کنند مفید است ( FP10). با این حال ، علیرغم افزایش رون افزون مقدار تحقیقات صورت گرفته در زمینه خلق مشترک ارزش ، به طور کلی تعداد کمی از آنها بر خلق مشترک ارزش برند متمرکز هستند ( به عنوان مثال پین و استوربوکا ، فراو و ناکس 2009 ، راماسوامی و ازکان 2016). این به رغم اذعان گسترده است که مطرح می کند مشتریان و شرکت ها معمولا ارزش را با یکدیگر خلق مشترک می کنند ( مرز ، هی و وارگو 2009 ، وارگو و لاچ 2016). نشان دادن تلاش ها در زمینه خلق مشترک ارزش برند به صورت ” صحبت زیبا” و خلاقانه دو صورت گرفت که مشتریان را تهییج می کرد تا ارتباطات مربوط به بازاریابی برند بوسیله توئیت مثبت و تجسم افکار مشارکت کنند. موسسان نایک و لایوسترانگ از ابتکاری تحت عنوان چالکبوت بهره گرفتند که در آن مشارکت زیادی در بازاریابی برند صورت می پذیرفت و وایرپولز نیز از رویکرد ” هر روز پروژه مراقبت” بهره گرفت که مشتریانش را به مشارکت بیشتر در جذب مشتری ، ارتقا و تلاش هایی برای حفظ مشتریانش تشویق می کرد ( مارملینگ ، موفت ، آرنولد ، کارلسون 2017).